Όπως έχει αναφερθεί σε προηγούμενα άρθρα μας, για να θεωρηθεί από την εταιρεία μας μια περίπτωση αφύγρανσης κτιρίου ολοκληρωμένη, θα πρέπει:
- Να πραγματοποιηθεί διάγνωση/μελέτη υγρασίας του κτιρίου
- Να αντιμετωπιστεί η υγρασία σε όλες τις μορφές της
- Να απομακρυνθούν τα φερτά άλατα από τις τοιχοποιίες
- Να ολοκληρωθεί η ανακαίνιση με απόλυτη επιτυχία
- Να διατηρηθεί το κτίριο σε στεγνή κατάσταση με τα αποδεκτά ποσοστά υπολειμματικής υγρασίας στα οικοδομικά υλικά.
Μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή που ακολουθεί, στην Κεραμωτή Καβάλας.
Το συγκεκριμένο κτίριο ανήκει σε ιδιώτη που αντιμετώπιζε χρόνιο πρόβλημα ανοδικής υγρασίας. Η περιοχή γενικότερα εμφανίζει αντίστοιχα προβλήματα, εξ αιτίας του υψηλού επιπέδου του υδροφόρου ορίζοντα.
Η διάγνωση υγρασίας πραγματοποιήθηκε το 2015 από μηχανικό της ELDRY, ακολουθώντας την τυπική διαδικασία συλλογής δοκιμίων από τις τοιχοποιίες και ανάλυσή τους με τη μέθοδο DARR (ζύγιση ακριβείας των δειγμάτων, κατόπιν θέρμανση στους 105°C για να εξατμιστεί η υγρασία από το δείγμα και επαναμέτρηση βάρους δειγμάτων). Έχοντας, λοιπόν το προφίλ της υγρασίας καθ’ ύψος σε κάθε τοίχο, προχωρήσαμε στην ανάλυση των αλάτων που έφερε η υγρασία στο κτίριο. Επιπλέον μετρήθηκε το pH σε σοβά, τούβλο και σκυρόδεμα για να έχουμε πλήρη εικόνα της συμβατότητας των υλικών. Στην ουσία με όλα τα παραπάνω έχουμε στα χέρια μας μια “ακτινογραφία” του κτιρίου όσον αφορά την υγρασία.
Η μελέτη που δόθηκε στη συνέχεια στον πελάτη μας, πρότεινε συγκεκριμένες και κοστολογημένες λύσεις, μέσα σε ένα πλάνο αφύγρανσης και ανακαίνισης, οι οποίες έγιναν αποδεκτές. Πήραμε την εντολή να ξεκινήσουμε τις εργασίες, που περιλάμβαναν αφαίρεση του σοβά, στα σημεία που απαιτούνταν και εγκατάσταση του συστήματος Ηλεκτρώσμωσης για την αντιμετώπιση της ανερχόμενης υγρασίας εδάφους.
Γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι υπήρχε έντονο πρόβλημα “επιθετικών” αλάτων (χλωριούχων και νιτρικών), αποφασίστηκε να γίνει επανεξέταση της κατάστασης μερικούς μήνες μετά την εγκατάσταση ηλεκτρώσμωσης, για να ελεγχθεί το ποσοστό των αλάτων που παρασύρθηκε μαζί με το νερό, πίσω στο έδαφος.
Διαπιστώθηκε πως παρόλο που είχε επιτευχθεί η αφύγρανση, το κτίριο δεν ήταν έτοιμο για νέο σοβά διότι οι συγκεντρώσεις αλάτων, παρόλο που είχαν μειωθεί σημαντικά, παρέμεναν σε κρίσιμα επίπεδα.
Έτσι αποφασίστηκε σε συνεργασία με τον ιδιοκτήτη, να τοποθετηθεί η μεμβράνη DELTA – PT και στη συνέχεια να σοβατιστεί εκ νέου το κτίριο. Η μεμβράνη αυτή αποτελεί μια έξυπνη λύση που επιτρέπει την εφαρμογή επιχρίσματος, χωρίς το φόβο των αλάτων. Εάν εφαρμόζαμε το νέο σοβά απευθείας πάνω στην τοιχοποιία, η υγρασία του νέου σοβά θα ενυδάτωνε τα άλατα (θα τα περνούσε σε υγρή μορφή) και το λεπτό τριχοειδές του νέου σοβά θα δρούσε ως σφουγγάρι, δηλαδή θα τραβούσε όλα τα άλατα επάνω του. Θα είχαμε λοιπόν φθορές σε ένα καινούριο σοβά, σε ένα στεγνό κτίριο (υγροσκοπική υγρασία).
Σήμερα, περίπου μια πενταετία μετά την αρχική μας επίσκεψη στο κτίριο και την εγκατάσταση Ηλεκτρώσμωσης, τα αποτελέσματα είναι εμφανή και το σημαντικότερο είναι πως δεν επανεμφανίστηκε η παραμικρή ένδειξη υγρασίας.
Συνοψίζοντας θα πρέπει να τονιστεί πως για να ολοκληρωθεί ένα πλάνο αφύγρανσης, κανένα μέρος της διαδικασίας δεν μπορεί παραληφθεί. Απαιτείται προσοχή σε κάθε στάδιο, για να αποφευχθούν διπλά έξοδα στην πορεία.
