Συνέπειες της υγρασίας στους χρήστες των κτιρίων
Υπάρχουν συνέπειες στην υγεία των χρηστών ενός κτιρίου με υγρασία είτε διαμένουν είτε εργάζονται σ’ αυτό. Αρχικά, δεν είναι εφικτό να αισθανθεί κανείς θερμική άνεση μέσα σε έναν χώρο που υπάρχει αυξημένη υγρασία. Οι υψηλές θερμοκρασίες σε συνδυασμό με αυξημένη υγρασία οδηγούν στην αίσθηση δυσφορίας. Οι χαμηλές θερμοκρασίες με αυξημένη υγρασία δημιουργούν την αίσθηση ψύχους. Πέρα όμως από την αίσθηση της άνεσης η υγρασία δημιουργεί πάρα πολλά προβλήματα στην υγεία των χρηστών.
Άσθμα, βρογχίτιδα και αναπνευστικές αλλεργίες
Συνήθως οι ασθένειες αυτές παρουσιάζουν επιδείνωση τις περιόδους με έντονη υγρασία. Ιδιαίτερα οι αναπνευστικές αλλεργίες φουντώνουν από τα σταγονίδια νερού που περιβάλλουν τα σωματίδια γύρης και σκόνης και διευκολύνουν την είσοδό τους στο αναπνευστικό σύστημα. Οι οδηγίες των ειδικών και σε αυτή την περίπτωση είναι αποφυγή των ανοιχτών χώρων με υψηλή υγρασία, γιατί ο υγρός αέρας που μπαίνει στους πνεύμονες μπορεί να επιδεινώσει την κατάστασή.
Έντονος πονοκέφαλος
Αν και δεν υπάρχει επαρκής επιστημονική τεκμηρίωση ωστόσο έχει παρατηρηθεί ότι η αυξημένη υγρασία μπορεί να συνδέεται με συχνούς πονοκεφάλους. Δεν είναι, καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι στις βόρειες και υγρές περιοχές της Ελλάδας αναφέρονται περισσότερα περιστατικά κεφαλαλγίας από ότι σε περιοχές με λιγότερη υγρασία.
Ξερόβηχας
Πολλές φορές όταν βγαίνουμε από ένα ζεστό και ξηρό μέρος σε υγρή και ψυχρή ατμόσφαιρα, μας πιάνει ξερόβηχας, που σταματά μετά από λίγο. Η κατάσταση αυτή μπορεί να αποτελεί ένδειξη ενός ήπιου άσθματος ή υπερευαισθησίας του αναπνευστικού.
Ακμή
Ο υγρός καιρός μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα, αυξάνοντας τη λειτουργία των σμηγματογόνων αδένων και συμβάλλοντας στην ανάπτυξη του σταφυλόκοκκου, που ενοχοποιείται για την εκδήλωσή του. Επιπλέον, επιδεινώνει τις δερματικές μυκητιάσεις, όπως το «πόδι του αθλητή», αφού οι μύκητες επιβιώνουν καλύτερα σε υγρό περιβάλλον.
Η μούχλα δημιουργείται από διάφορους τύπους μικροσκοπικών μυκήτων που βρίσκονται παντού και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του οικοσυστήματος. Υπάρχουν πάρα πολλά είδη και αρκετές δεκάδες από αυτά μπορούν να αναπτυχθούν μέσα στα σπίτια. Τρέφονται με οργανική ύλη και αναπαράγονται απελευθερώνοντας σπόρους. Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες διαφορετικά είδη μούχλας, αλλά μόνον δέκα από αυτά προκαλούν προβλήματα υγείας – συνήθως ασθματικές κρίσεις, ιγμορίτιδα, βρογχίτιδα και άλλα νοσήματα των πνευμόνων, καθώς και αλλεργικές αντιδράσεις. Η μούχλα απειλεί περισσότερο την υγεία των κατωτέρω ομάδων ανθρώπων: όσους υποφέρουν από άσθμα και άλλες ασθένειες του αναπνευστικού όσοι είναι ανοσοκατασταλμένοι, οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, βρέφη, νήπια και γενικά τα παιδιά προσχολικής ηλικίας.
Οι πιθανές ενδείξεις πως υπάρχει πρόβλημα με μούχλα στο σπίτι συμπεριλαμβάνουν βήχα, συνεχή κόπωση, ερεθισμό των ματιών και του λαιμού, πονοκεφάλους, δερματικούς ερεθισμούς και ναυτία. Τα σπόρια από κάποιες μούχλες (π.χ. Ασπέργιλος flavus, αφρικάνικος ασπέργιλος κτλ.) είναι εξαιρετικά τοξικά, υπήρξαν δε, υπεύθυνα για πολλούς θανάτους, με πιο γνωστό αυτούς των αρχαιολόγων στον Τάφο του Φαραώ. Τότε, επειδή η αιτία ήταν άγνωστη, τους απέδωσαν στην κατάρα του Φαραώ.
Τα σπίτια στην εποχή μας – υπακούοντας και στις σύγχρονες επιταγές για ενεργειακή επάρκεια – κατασκευάζονται πιο σφραγισμένα απ’ ότι παλιότερα. Τα παλιά σπίτια έμπαζαν από διάφορες χαραμάδες και ο ανεξέλεγκτος αυτός φυσικός αερισμός βοηθούσε στην αποτροπή συμπυκνώσεων και των φαινομένων της μούχλας. Βέβαια το μειονέκτημα είναι ότι ανεξέλεγκτος αερισμός σημαίνει ότι θα μπουν μέσα στο σπίτι καυσαέρια, οσμές, θόρυβος και βέβαια θα υπάρχει και το ενεργειακό κόστος. Το ενεργειακό κόστος είναι που αποτρέπει τον ελεγχόμενο φυσικό εξαερισμό σε πολλά σπίτια, σε μια προσπάθεια για εξοικονόμηση ενέργειας. Αυτό όμως φέρνει συμπυκνώσεις και μούχλα. Συνεπώς η λύση και η χρυσή τομή βρίσκεται κάπου στη μέση.
