ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Η θεωρία της Ηλεκτρώσμωσης εισήχθει για πρώτη φορά το 1809 από τον Γερμανορώσο Φυσικό Ferdinand Frederic Reuss, κατά τη διάρκεια των εργασιών της Αυτοκρατορικής Ένωσης Φυσικών επιστημών της Μόσχας. Συγκεκριμένα αυτό που απέδειξε ο Reuss είναι ότι: “Όταν εφαρμόζεται σε ένα υγρό πορώδες υπόστρωμα συνεχές ρεύμα, η περιεχόμενη υγρασία ρέει από την άνοδο προς την κάθοδο”. Τα παραπάνω αποδείχθηκαν από τον Reuss, καθώς κατάφερε να επιτύχει εξαναγκασμένη κίνηση νερού μέσα σε αργιλικό κύλινδρο εφαρμόζοντας διαφορά δυναμικού σε δύο επιφάνειές του.
Πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε, μέχρι τη δεκαετία του 80′, όταν η Ηλεκτρώσμωση βρήκε πρακτική εφαρμογή στην αντιμετώπιση της ανοδικής υγρασίας κτιρίων. Παρόλα αυτά, ακόμη και μετά το 2000, η μέθοδος ήταν απαγορευτική λόγω του κόστους κατασκευής (απαιτούνταν να χρησιμοποιηθούν αγωγοί από χρυσό ή πλατίνα για την αποφυγή ηλεκτρόλυσης). Εδώ και μια δεκαετία η εξέλιξη της τεχνολογίας επέτρεψε την κατασκευή υλικών τα οποία είναι ανθεκτικά, χωρίς να έχουν μεγάλο κόστος.
ΑΡΧΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
Είναι άγνωστο στην πλειοψηφία πως υπάρχει μια άμεση σύνδεση ανάμεσα στην υγρασία και την ηλεκτρική πολικότητα μέσα στον τοίχο. Το νερό ανεβαίνει μέσα από το τριχοειδές σύστημα του τοίχου ακριβώς όπως ανεβαίνει στα φυτά, αντίθετα στη βαρύτητα. Το δυναμικό αυτό είναι μετρήσιμο και έχει ανοδική κίνηση. Στις τοιχοποιίες με ανοδική υγρασία, ο τοίχος είναι αρνητικά φορτισμένος ενώ το έδαφος θετικά φορτισμένο. Το νερό έχει την ιδιότητα να έλκεται προς το αρνητικά φορτισμένο πόλο με βάση την θεωρία της Ηλεκτρώσμωσης. Η διαφορετικότητα της σύστασης των οικοδομικών υλικών που χρησιμοποιούνται στα χαμηλότερα και ψηλότερα σημεία των κτιρίων, προκαλεί μια διαφορά Ηλεκτρικού Δυναμικού.
Για παράδειγμα σε μια τοιχοποιία, το τσιμέντο είναι πιο αλκαλικό από το τούβλο . Η διαφορά του pH των δύο υλικών που έρχονται σε επαφή μεταξύ τους προκαλεί το ηλεκτρικό δυναμικό (αρχή της λειτουργίας μιας μπαταρίας). Όπως ειπώθηκε νωρίτερα, το νερό από τη φύση του έχει την τάση να έλκεται από το αρνητικά φορτισμένο στοιχείο. Κατά συνέπεια, βλέπουμε κτίρια που ήταν στεγνά για εκατοντάδες χρόνια, να αναπτύσσουν ανοδική υγρασία αφού ενισχυθούν με τσιμέντο.
Πριν την εγκατάσταση ηλεκτρώσμωσης
Φτάνουμε λοιπόν στην αντιμετώπιση του φαινομένου που αναλύθηκε παραπάνω. Η μέθοδος είναι ιδιαίτερα απλή. Χρησιμοποιούνται τεχνητά μέσα για την αντιστροφή της πολικότητας στο έδαφος και τον τοίχο. Παρατηρούμε στην εικόνα πως εγκαθιστώντας τους αγωγούς (θετικό – αρνητικό) μπορούμε να αντιστρέψουμε την πολικότητα στο έδαφος και την τοιχοποιία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορούμε να απομακρύνουμε το νερό από την τοιχοποιία και να το οδηγήσουμε προς το αρνητικά φορτισμένο έδαφος.
Η μέθοδος της Ηλεκτρώσμωσης είναι διεθνώς αναγνωρισμένη ως ηλεκτροφυσική μέθοδος αφύγρανσης κτιρίων, σύμφωνα με τον Αυστριακό Κανονισμό Onorm B3355-2. Το μεγάλο πλεονέκτημα της ηλεκτρώσμωσης είναι πως το μεγαλύτερο μέρος του νερού και των αλάτων επιστρέφει στο έδαφος.
Η αφύγρανση ξεκινά με την αντιστροφή του ηλεκτρικού πεδίου. Το ηλεκτρικό ρεύμα επιλέγει το «μονοπάτι» με την μικρότερη αντίσταση μέσα στην τοιχοποιία. Η πιο υγρή περιοχή ανάμεσα στα ηλεκτρόδια στεγνώνει πρώτη. Το ηλεκτρικό ρεύμα ρέει από διαφορετικά «μονοπάτια», μέχρι την πλήρη αφύγρανση του τοίχου.
Η αντίσταση της στεγνής τοιχοποιίας είναι τόσο υψηλή, που μειώνει την Ένταση – Ροή του ηλεκτρικού ρεύματος στο 10%-20% της αρχικής, κατά την εγκατάσταση του συστήματος. Συνεπώς, η Ηλεκτρώσμωση είναι μια μη επεμβατική και ήπια μέθοδος αντιμετώπισης της υγρασίας.
Μετά την εγκατάσταση Ηλεκτρώσμωσης
ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΘΟΔΟΥ
Ο θετικός πόλος που χρησιμοποιείται είναι αγωγός κατασκευασμένος από τιτάνιο, εμπλουτισμένο με διάφορα οξείδια, έτσι ώστε να μη διαβρώνεται.
Ο αρνητικός πόλος αποτελείται από ανοξείδωτες ράβδους 1,5 μέτρου, μονωμένες μέχρι το 1,2 έτσι ώστε να έρχονται σε επαφή με το έδαφος σε απόσταση από την τοιχοποιία (εκεί που θέλουμε να οδηγήσουμε το νερό).
Ο θετικός αγωγός τοποθετείται πάνω στην τοιχοποιία ή στην επιφάνεια του εδάφους. Οι αρνητικά φορτισμένες ράβδοι τοποθετούνται στο έδαφος, σε απόσταση από το κτίριο και όλα μαζί συνδέονται στην κεντρική μονάδα τροφοδοσίας δημιουργώντας τον δακτύλιο προστασίας. Οι ράβδοι μπαίνουν ανά 2-3 μ. όπως φαίνεται στις φωτογραφίες με σκοπό την κατασκευή ενός ομοιόμορφου ηλεκτρικού πεδίου.
Όλες οι εγκαταστάσεις ηλεκτρώσμωσης που πραγματοποιούνται από την ELDRY γίνονται σύμφωνα με τον Αυστριακό κανονισμό Onorm 3355-2 για την αφύγρανση κτιρίων. Επιπλέον, σε όλες τις εγκαταστάσεις υπάρχει επίβλεψη από εξειδικευμένο Μηχανολόγο Μηχανικό.